Van zangkoor tot fanfare

In 1842 werd in Sint-Denijs-Westrem, toen een levendig dorpje met slechts 1500 inwoners, een zangkoor gesticht met de welluidende naam “Weergalm der Leie”. Naast de zangbeoefening werd in dit zangkoor de gelegenheid geboden een instrument te bespelen. Zo kwam in 1843 een fanfare tot stand met de gewijzigde benaming “Echo der Leie”. De titel “Koninklijk” werd toegekend in 1928.

Midden vorige eeuw ontstonden er heel wat zangkoren, die zelf samen met fanfares en harmonies, festivals inrichtten. Hierbij werden herinneringsmedailles uitgereikt, welke bevestigd werden aan koperen horizontale ringen, bovenaan de standaard van de zang- en muziekmaatschappij. De oudste medaille van de Fanfare “Echo der Leie” dateert van 1849 en werd uitgereikt in Olsene, waarschijnlijk bij een zanguitvoering, gecombineerd met een optreden van fanfares.

Echo der Leie bezit nog 25 dergelijke medailles, afkomstig uit Gent, Aalst, Aalter, Oudenaarde, Evergem, Oordegem, Drongen, Merelbeke, Oostakker, Lovendegem, Desteldonk en drie uit Sint-Denijs-Westrem zelf, nl. van 1892, 1899 en 1903.

Nadien werden aan de deelnemende maatschappijen andere trofeeën geschonken, zoals beschilderde borden, keramieken, fanions,… en werd er opgetreden tegen een geldelijke vergoeding.

 

 

Periode van traditionele optredens

Tot de zestiger jaren was de fanfare actief onder de traditionele vorm. Ze trad op bij festivals, kermissen, gebuurtefeesten, inhuldiging van kampioenen en in de parochiale processies. Naast de stapmarsen in de straten, werden er sporadisch, populaire stukken gespeeld op een kiosk.

Showperiode

Na de tweede wereldoorlog, onmiddellijk na de bevrijding in 1945, vonden een twaalftal muzikanten elkaar terug en speelden ze op het bevrijdingsbal, getooid in prachtige gehuurde kostuums, onder de naam “Orkest de ware vrienden van Echo der Leie”. Dit vernieuwde leven luidde een nieuwe periode in: het prille begin van de “showperiode”.

Met een zekere fierheid werd een eerste stap gezet met een sober groen kepietje, om in 1965, in groot ornaat, uit te pakken met een volledig stijlvol uniform. Aan de fanfare werd een trommelaarskorps toegevoegd, een volledige “kliek” van 16 jongens, onder leiding van een tamboer-majoor. In 1974 was de Koninklijke fanfare Echo der Leie een showgroep geworden met een prachtig, goed gedrild majorettenkorps van 28 meisjes.

Deze formule kon optreden in de Bloemencorso te Gent, de Lichtstoet in Ledeberg, de calvacades in diverse steden, de Kattenstoet in Ieper, bij de talrijke dekenijfeesten in Gent en zelfs driemaal bij de Blüten- und Trachtenfesten in Melle-Duitsland.

Show trad op de voorgrond, muziek begeleidde de show. De affiches van de feestavonden in 1982 en 1984 zijn eveneens stille getuigen van deze periode.

Concertperiode

Langzaam maar zeker bewandelde Echo der Leie de weg die leidde naar het uitvoeren van concerten. De kioskconcerten tijdens de zondagse bloemenmarkt op de Kouter, de concerten in het Citadelpark te Gent, in het Borluutpark en in de feesttent naar aanleiding van de oktoberkermis en bij andere gelegenheden, genoten een zekere waardering.

Aldus is de Koninklijke Fanfare “Echo der Leie” gekomen in een nieuwe periode, waarin deze muziekmaatschappij, op muzikaal vlak, opgeklommen is tot een hoog niveau.

Sinds 1980 wordt Echo der Leie, wat de muzikanten betreft, geconfronteerd met een nieuw fenomeen: een muziekmaatschappij is niet meer plaatsgebonden en sommige leden ervan zijn zelfs niet meer maatschappij gebonden. De muziekmaatschappijen blijven zelfstandig, hebben een eigen beheer, organiseren manifestaties, doch de muzikanten bewegen zich vrij bij diverse maatschappijen.

Meerdere nieuwe muzikanten zijn de Koninklijke Fanfare Echo der Leie komen versterken. Ze zijn meestal jong en muzikaal geschoold. Dankzij leerlingen en afgestudeerden van de muziekacademies van Sint-Denijs-Westrem, Sint-Martens-Latem, Deinze en andere, kan het harmonieorkest van Echo der Leie voortaan hoogstaande concerten uitvoeren, onder leiding van een professioneel gevormde dirirgent.

Het is de moeilijkste periode, waarin een dynamische Raad van Bestuur van groot belang is om de toekomst van een muziekmaatschappij te verzekeren.